Vinstri menn eru vansælir þessi dægrin

Það er alveg óhugsandi að allir vinstri menn á Íslandi séu í sjöunda himni vegna hegðunar Jóhönnu Sigurðardóttur. Hún situr um kyrrt í dyngju sinni og harðlæsir dyrum, hunsar fyllilega réttmætar fyrirspurnir og þegar ískuldinn kringum hana er orðinn óbærilegur sendir hún Hrannar Arnarsson út til þess að drepa málinu á dreif með einhverju þvaðri sem enga skoðun stenst.

Ég skal játa að stundum sakna ég gamla Sósíalistaflokksins og jafnvel Alþýðubandalagsins. Þar voru í stafni menn með lágmarks virðingu fyrir sjálfum sér. Þeir ræddu allt milli himins og jarðar og lögðu metnað í umræðurnar.

Nú læðast vinstri menn Íslands með veggjum. Þeir sitja blýfastir í fortíðarfarinu og harðneita að ræða málefni líðandi stundar. Það er athyglisvert að fylgjast með umræðum í fjölmiðlum og á netinu. Það heyrir orðið til undantekninga að vinstri maður reyni að styðja mál sitt gildum rökum.

Það fer ekki framhjá neinum að heiðvirðir vinstri menn eru vansælir þessa dagana.

Kvartað undan skorti á svörum

Athugasemdir

[Offari, 6.5.2010 kl. 12:37]

Þú ert greinilega ekkert mikið hrifinn af Jóhönnu. mér sýnist hún ekki ráða við verkið en á samt bágt með að trúa því að hún taki þátt í spillinguni.

[Baldur Hermannsson, 6.5.2010 kl. 12:51]

Þátttaka í spillingu getur verið með ýmsu móti, Offari. Ein leiðin er sú að loka augunum og láta allt ráðast. Við höfum báðir fylgst með breskum stjórnmálum undanfarnar vikur. Geturðu ímyndað þér hvernig umhorfs væri á Bretlandi ef Gordon Brown hefði gerst sekur um svona hegðun?

[Vilhjálmur Eyþórsson, 6.5.2010 kl. 13:10]

Upphafning Jóhönnu er staðfesting á einu lögmáli Parkinsons sem segir að menn eru hækkaðir í tign þangað til þeir eru komnir í starf sem þeir ráða alls ekki við. Annars er það og hefur lengi verið bjargfjöst sannfæring mín að konur séu yfirleitt miklu síður hæfar til að gegna stjórnunarstörfum en karlmenn. Þó eru á þessu undantekningar, sbr. Margaret Thatcher, „eina karlmennið í bresku ríkisstjórninni“. Það er hins vegar af einmitt þessari ástæðu vel til fundið að láta konur stjórna vinstri flokkunum. Það tryggir vonda og vitlausa „verkstjórn“. En eins og ég hef áður sagt tek ég bolsévíka- vitleysingana í VG langt fram yfir mensévíka- kjánana í Samfylkingunni. Þetta er hvoru tveggja gamalt kommapakk, en sá er munurinn að VG- menn froðufella, en Samfylkingar- liðið slefar. Það er verra.

[Kristinn Karl Brynjarsson, 6.5.2010 kl. 13:33]

Staðreyndir máls, liggja ljóst fyrir.

Lára V. Júíusdóttir lagði fyrir bankaráð Seðlabankans þá tillögu að laun Seðlabankastjóra yrðu 400.000 kr. hærri en Kjararáð úrskurðaði. Aðspurð, eftir að málið "lak" í fjölmiðla, sagði Lára að hún hafi eingöngu verið að uppfylla þau loforð sem Má voru gefin úr Forsætisráðuneytinu. Einnig vitnaði Lára til nýlegra laga um Seðlabanka Íslands, lögð fram af núverandi stjórnvöldum. Þar benti hún á "loðið" ákvæði þeirra laga að bankaráðið, gæti ÁKVEÐIÐ ( og skulum við halda orðinu "ÁKVEÐIÐ" til haga) að kjör Seðlabankastjóra væru önnur en Kjararáð úrskurðar. Hún sagðist jafnframt túlka það ákvæði þannig að bankaráðinu væri stætt á því að bæta þessum 400.000 kr. við úrskurð Kjararáðs.

Nú ætla ég ekki að efast um hæfni Láru til þess að túlka lög, enda hefur hún starfað sem lögræðingur í áratugi og starfar núna sem kennari í Lagadeild Háskóla Íslands.

Það liggur líka ljóst fyrir að Már Guðmundsson, Seðlabankastjóri, sagði í Kastljósviðtali, sl. mánudag, að ef laun hans yrðu sú sem að Kjararáð úrskurðaði, þá myndi hann Lækka í launum. Þá komum við að því, þegar ég bað um að orðinu "ákveðið" yrði haldið til haga. Sé Már nú þegar á hærri launum en Kjararáð úrskurðaði honum, eins og hann reyndar gefur sjálfur til kynna, þá er það ekki bankaráðið sem að ákvað það, enda var Lára að leggja fram tillögu um að bankaráðið myndi "ÁKVEÐA", SEMSAGT ÆTTI EFTIR AÐ "ÁKVEÐA", um laun Seðlabankastjóra.

Már sagði einnig í þessu Kastljósviðtali, að þegar hann réð sig sem Seðlabankastjóri, þá hefðu laun hans verið ákeðin tæplega 1.600.000 kr. auk fríðinda.

Þá skulum við skoða hver réð Má til starfa. Það var nefnilega Forsætisráðuneytið. Sama ráðuneyti og Lára var í raun að flytja tillögu fyrir í bankaráði um að bankaráðið staðfesti þessi kjör Más, sem ákveðin voru í Forsætisráðuneytinu.

Að loknum ríkisstjórnarfundi á þriðjudaginn lætur Steingrímur J. hafa það eftir sér að Már væri nú ekki ofhaldinn af þessum launum og vísaði þá til launa fyrirennara Más í starfinu, hvort sem að það hafi átt að sá norski eða DO og félagar. Af þessu má þá skilja að aðrir forstjórar ríkisfyrirtækja, séu heldur ekki ofaldir af launum sínum, sé litið til launa fortíaðr.

Hrannar B. Arnarson, aðstoðarmaður forsætisráðherra, svaraði svo loks í morgun spurningum blaðamanna, hvort að ákvörðunin hafi verið tekin með þessi kjör Más í forsætisráðuneytinu, neitandi. Enda væri slíkt ekki á færi Forsætisráðherra. Reyndar virðist fátt annað vera á færi forsætisráðherra, en að sanka að sér flokksgæðingum til starfa á auglýsinga, stofna hópa um eitt og annað eða skrifa öðrum en sjálfum sér siðareglur.

Jóhanna reynir svo í fyrirspurnatíma á Alþingi að komast undan því að svara hver tók þessa ákvörðun og þvertók fyrir að ákvörðunin, hafi verið á hennar færi, þó svo að Forsætisráðuneytið hafi engu að síður ráðið Má til starfsins. Hún fullyrti meira að segja að engar ákvarðanir hafi verið teknar í því ráðuneyti sem réð Má um kjör hans, hversu undarlega sem að það hljómar.

Það sem stendur því eftir núna, er það að bæði forsætisráðherra og aðstoðaðmaður forsætisráðherra, eru með orðum sínum að segja formann bankaráðs Seðlabankans og Seðlabankastjóra sjálfan, fara með rangt mál, sem kallast á íslensku "að ljúga".

Hver er þá trúnaður Seðlabankastjóra og formanns bankaráðs bankans, gagnvart stjórnvöldum, séu þessir tveir aðilar "að ljúga" upp á hæstvirtan forsætisráðherra?

Hafa þessir starfsmenn brugðist trúnaði, eða eru ráherra og aðstoðarmaður hans "að ljúga", röngum sökum upp á þessa starfsmenn?

[Baldur Hermannsson, 6.5.2010 kl. 13:34]

Hehe stórbrotin lýsing. Því miður verður að segjast eins og er, að í hópi Vinstri grænna eru líka margir slefarar. Jón Bjarnason er tvímælalaust slefari þótt Steingrímur og Ömmi froðufelli hvor yfir annan. Um píkurnar skal ég ekki dæma.

[Baldur Hermannsson, 6.5.2010 kl. 13:49]

Kristinn, ég endurtek að hvergi á byggðu bóli kæmist annar forsætisráðherra upp með svona undanbrögð. Hér verður einhver að stíga til hliðar sem ósannindamaður: Jóhanna - eða Már og Lára. Hrannar þarf ekki að nefna, hann er einn af þessum bitlingasveinum Jóhönnu sem virðist hafa þann einn starfa að þvaðra og skrökva þegar kerlingargægsnið er sjálft of þreytt til að standa í slíku.

[Kristinn Karl Brynjarsson, 6.5.2010 kl. 14:03]

Hrannar B. hefur það hlutverk í varnarbaráttu forsætisráðherra, gegn þeim sem að forætisráðherra sækja, að tala "manninn" ekki "boltann", svo forsætisráðherra virðist hafa "hreinan" skjöld í þeim málum sem tekist er á um.

Þegar að Eva Joly skrifaði í erlend blöð, til varnar hagsmunum Íslands í Icesavedeilunni, sem að voru forsætisráðherra ekki að skapi, þá tók Hrannar það að sér að "hrauna" yfir Evu. Þessi háttur var hafður á svo Jóhanna þyrfti ekki að óhreinka sig með vörnum fyrir sinn veika málstað. En því ber samt að halda til "haga" að aðstoðarmenn ráðherra, tjá sig ekki um málefni stjórnvalda, nema í umboði þeirra sem þeir starfa fyrir og þá væntanlega með leyfi þeirra. Hreyfi ráðherra ekki mótmælum við skrifum aðstoðarmanna sinna, þá hlytur það að túlkast sem svo að ráðherra sé sammála skrifum undirmanna sinna. Jóhanna gat hins vegar ekki skrifað undir nafni annars en síns aðstoðarmanns, enda hefði fundur Jóhönnu og Evu tveimur mánuðum eftir skrif Hrannars, með samþykki Jóhönnu, eflaust litið kjánalega út, þó svo að fundinn hafi verið um óskyld mál.

[Baldur Hermannsson, 6.5.2010 kl. 14:08]

Mér finnst Hrannar B. slappur náungi. Áramótaræðan sem hann skrifaði fyrir kerlu var hálfgert kerlingarhland. Hún hefði þurft miklu skeleggari mann og betri ræðuhöfund, Örnólfur Thorsson kemur í hugann.

[Kristinn Karl Brynjarsson, 6.5.2010 kl. 14:28]

Mér finnst reyndar standa uppúr í þessu máli, þar sem Már sagðist LÆKKA í launum, við það að honum yrði gert að þiggja laun Kjararáðs, honum hafi verið úrskurðuð laun af aðila örðum en þessum tveim sem að ákvörðun eigi að taka samkvæmt lögum, þ.e. Kjararáðs bankaráðs Seðlabanka.

Már er því í dag á launum sem að til þess bærir aðilar, samkvæmt lögum, úrskurðuðu EKKI um, heldur það ráðuneyti sem að réð hann til starfsins, forsætisráðuneytið.

Forsætisráðherra, eða undirmaður hans á hans ábyrgð forsætisráðherra, tók því þá ákvörðun um, hver laun Seðlabankastjóra skildu vera.

[Doddi (IP-tala skráð) 6.5.2010 kl. 15:09]

Er þetta ekki smjörklípuaðferðin í hnotskurn? Menn hafa ekkert á Jóhönnu nema eigin kvenfyrirlitningu og grípa þess vegna til ómerkilegs skítkasts í garð konu sem staðið hefur sig afburða vel við erfiðar aðstæður.

Þarna í Seðló voru þrír vitleysingar sem bankastjórar, hver með 1,8 í laun á mánuði. Nú er aðeins einn og hann er með 1,3. Hér er því augljóslega um mikla framför að ræða.

[Kristinn Karl Brynjarsson, 6.5.2010 kl. 15:13]

Núna er rætt á Alþingi, heimild til samninga við gagnaver í Reykjanesbæ.

Hversu oft í þeirri umræðu, skildi nafn stjórnarformanns Verne Holding, Vilhjálms Þorsteinssonar koma fram. Vilhjálmur þessi er formaður stýrihóps iðnaðarráðherra um orkunýtingu auk þess sem að hann hann skipaði 9. sæti á lista Samfylkingar í öðru hvoru Reykjavíkurkjördæmana fyrir síðustu þingkosningar

Skildi orðið "einkavinavæðing" fá að hljóma í sal Alþingis, verði Vilhjálmur nefndur á nafn?

[Kristinn Karl Brynjarsson, 6.5.2010 kl. 15:17]

Hann er ekki með 1,3 milljónir í laun, Sveinn, ef hann segist lækka í launum, við að fara á þau laun. Hann er á þeim launum sem hann samdi við Forsætisráðuneytið um, þegar það ráðuneyti réð hann til starfa, sem eru tæplega 1,6 milljónir auk fríðinda.

[Kristinn Karl Brynjarsson, 6.5.2010 kl. 16:15]

Ég hef í sjálfu sér ekkert á móti því að Seðlabankastjóri sé að góðum launum. Launamál Seðlabankastjóra, eru líka löngu hætt að vera aðalmálið í þessu tilfelli.

Málið snýst orðið um hver sé að segja satt og hver ekki og að hvort að trúnaður milli aðila málsins sé enn fyrir hendi og þá í beinu framhaldi trúnaður forsætisráðherra gagnvart þjóðinni.

[Ragnhildur Kolka, 6.5.2010 kl. 16:23]

Alþingi á ekki að láta það viðgangast að á sama tíma og þar er unnið að lagasetningu um kjör æðstu starfsmanna hins opinbera, þá sé verið að lofa sérvöldum einstaklingum undanskotum frá lögunum.

Már vill fá loforðið uppfyllt; Lára tók að sér að ganga í málið; nú þarf sá sem gaf loforðið að gefa sig fram.

Litli stjórnarráðsmaðurinn þarf að rétta upp hend.

[Kristinn Karl Brynjarsson, 6.5.2010 kl. 17:14]

Það er oftast þannig við mannaráðningar, hvort sem að það sé í opinbera eða einkageiranum, að sá sem tekur ákvörðun og/eða ber ábyrgð á ákvörðuninni, sem tekur ákvörðun um það á hvaða kjörum, starfsmaðurinn er ráðinn.

[Ragnhildur Kolka, 6.5.2010 kl. 19:27]

Ráðningin er á ábyrgð forsætisráðuneytisins. Dráttur á upplýsingum um ráðningarkjörin orsakast af því að forsætisráðherra fær engan til að leika hlutverk þess litla. Hún verður ekki mikið lengur í aðstöðu til að bera blak af honum. 

[Kristinn Karl Brynjarsson, 6.5.2010 kl. 19:38]

Jóhanna sjálf er "Litli Stjórnarráðsmaðurinn" hafi Má verið lofað þessu. Hver sem kann að hafa sagt orðin.

[Ragnhildur Kolka, 6.5.2010 kl. 19:51]

Ef rétt er hjá AMX að Jóanna hafi látið flytja myndavélarnar til í þingsal svo ekki sjáist að hún er sjaldnast viðstödd, þá er allt eins líklegt að hún sé ekki bara litli stjórnarráðsmaðurinn heldur sé hún litli ósýnilegi stjórnarráðsmaðurinn.

[Baldur Hermannsson, 6.5.2010 kl. 20:27]

Gat nú skeð að litla stjórnarráðskerlingin fyrirskipaði markvissa fölsun á viðveru hennar í þingsal. Það er sameiginlegt einkenni á öllum letihaugum sem ég hef kynnst um ævina að þeir eru sírausandi um hvað þeir vinni rosalega mikið og hve úrvinda þeir séu. Það er sama hve litlu þeir afkasta - alltaf eru þeir úrvinda af þreytu. Þannig eru bæði Jóhanna og Steingrímur. Afkasta litlu en raupa stanslaust af þreytu sinni.

*

Dugnaðarmenn eru öðruvísi, það heyrir enginn þá kvarta undan vinnu eða þreytu. Þannig voru til dæmis Davíð Oddsson og Björn Bjarnason, miklir vinnuþjarkar báðir tveir.

[Kristinn Karl Brynjarsson, 6.5.2010 kl. 20:43]

Ef að þú vilt Baldur, að fólk haldi að þú sért störfum hlaðinn og sért síiðinn, þá talarðu um það og kvartar. En ef að þú ert störfum hlaðinn og síiðinn, þá hefurðu ekki tíma til að tala um það og kvarta.

[Kristinn Karl Brynjarsson, 6.5.2010 kl. 21:52]

Núna er Einar Karl búinn að ákveða að almennatengslafyrirtækið Athygli, þar sem Valþór Hlöðversson Samfylkingarmaður, er framkvæmdastjóri, fái að eyða þessum 700 milljónum sem í kynninguna fyrir ferðaþjónustuna.